ظرفیت ظرفیت خازن الکترولیتی شعاعی یکی از مهمترین پارامترها هنگام انتخاب آن برای تصحیح فاکتور قدرت است. مقدار خازن تعیین می کند که چقدر قدرت واکنشی خازن می تواند به سیستم عرضه کند. تصحیح ضریب توان شامل جبران واکنش القایی در سیستم های الکتریکی ناشی از دستگاه هایی مانند موتورها ، ترانسفورماتورها و سایر بارهای القایی است. ظرفیت مورد نیاز به میزان قدرت واکنشی که باید اصلاح شود بستگی دارد تا ضریب توان سیستم به وحدت نزدیک شود (1.0). برای تعیین ظرفیت مناسب ، باید قدرت (های) ظاهری ، قدرت واقعی (P) و ضریب توان مورد نظر (PF) را در نظر گرفت. خازن ها باید برای مطابقت با ویژگی های سیستم قدرت و تصحیح فاکتور قدرت به طور مؤثر انتخاب شوند. اگر خازن خیلی کم باشد ، سیستم ممکن است هنوز هم فاکتور قدرت ضعیفی را تجربه کند ، در نتیجه باعث از بین رفتن انرژی شود ، در حالی که ظرفیت بیش از حد بالا ممکن است منجر به جبران خسارت شود و باعث تشدید یا نوسانات شود که می تواند به تجهیزات آسیب برساند.
امتیاز ولتاژ خازن الکترولیتی شعاعی باید از حداکثر ولتاژ خازن در مدار تصحیح فاکتور قدرت تجاوز کند و حاشیه ایمنی را ارائه می دهد. در سیستم های صنعتی ، سنبله های ولتاژ ، افزایش و گذرا ممکن است به ویژه در سیستم هایی با بارهای بزرگ القایی رخ دهد. رتبه ولتاژ خازن به طور کلی باید حداقل 1.5 برابر حداکثر ولتاژ سیستم برای اطمینان از عملکرد قابل اعتماد و جلوگیری از خرابی دی الکتریک باشد. این احتیاط به جلوگیری از خرابی خازن به دلیل افزایش ولتاژ پیش بینی نشده کمک می کند و به ثبات سیستم تصحیح فاکتور قدرت کمک می کند. انتخاب خازن ها با رتبه بندی ولتاژ مناسب ، تضمین می کند که آنها می توانند شرایط عملیاتی محیط های صنعتی را کنترل کنند ، جایی که ولتاژهای بالا و سنبله های گذرا رایج است.
رتبه جریان موج دار به میزان جریان AC که یک خازن A می تواند بدون گرمایش یا تخریب بیش از حد انجام شود ، اشاره دارد. در برنامه های تصحیح فاکتور قدرت ، جریانهای موج دار - که با تعویض منبع تغذیه یا به دلیل بارهای غیرخطی ایجاد می شوند - می توانند بر عملکرد و طول عمر خازن تأثیر قابل توجهی داشته باشند. خازن های الکترولیتی شعاعی به طور معمول برای کنترل جریان های موج دار طراحی شده اند ، اما باید با یک رتبه جریان موج دار انتخاب شوند که از جریان مورد انتظار در مدار برخوردار باشد یا از آن فراتر رود. جریانهای موج دار گرما را در خازن ایجاد می کنند و اگر خازن برای رسیدگی به این جریانها رتبه بندی نشود ، می تواند بیش از حد گرم شود و منجر به خرابی زودرس ، نشت الکترولیت یا حتی انفجار در موارد شدید شود. کاربران باید رتبه فعلی Ripple را از طریق برگه داده های تولید کننده تأیید کنند ، و اطمینان حاصل کنند که آن را با خواسته های عملیاتی سیستم برآورده می کند.
سیستم های صنعتی غالباً در محیط های سخت کار می کنند که درجه حرارت می تواند به طور قابل توجهی نوسان داشته باشد و بر عملکرد خازن تأثیر بگذارد. درجه حرارت خازن الکترولیتی شعاعی باید بر اساس حداکثر دمای محیط مورد انتظار در محیط عمل انتخاب شود. خازن های الکترولیتی حداکثر دامنه دمای عملکرد 85 درجه سانتیگراد تا 105 درجه سانتیگراد دارند ، اگرچه برخی از انواع تخصصی می توانند دمای حتی بالاتر را تحمل کنند. خازن های درجه حرارت بالا با مواد و ساختمانی طراحی شده اند که در برابر فشارهای حرارتی مقاومت می کنند ، در حالی که خازن های دارای درجه حرارت پایین ممکن است از کاهش طول عمر و تخریب عملکرد در دمای بالا رنج ببرد. خازن های در معرض گرمای بیش از حد می توانند از افزایش مقاومت داخلی ، کاهش راندمان و تسریع در شکست رنج ببرند. $ $
